Rozumiemy i akceptujemy, że składamy się z materii, która w początkach wszechświata była nieożywioną ale dzięki siłom kosmosu i Słońca ożyła, rozwija się i ewoluuje. Staliśmy się tym, czym jesteśmy – częścią Wszechświata, w centrum którego, w naszym mikroświecie jest życiodajne Słońce. 

Akceptujemy i jesteśmy szczęśliwi, że możemy być częścią koła życia i śmierci, ponieważ nasze ciała, podobnie jak każda ożywiona materia, kiedyś użyźnią ziemię po której stąpamy, będą odżywiać i budować formy życia, które nadejdą po nas. Tym samym oddamy Naturze cenny depozyt, który u zarania życia został nam przekazany w opiekę przez naszych rodziców i przekażemy go dalej. W ten sposób my i każda postać życia zapewnia sobie nieśmiertelność dopóty, dopóki będzie istniała Ziemia. Będziemy istnieć nawet w przyszłości, kiedy naszą planetę pochłonie Słońce, które kiedyś ją i nas stworzyło.

Wierzymy, że w tym krótkim błysku doskonałości jakim jest dane nam życie, będziemy troszczyć się o swoją duszę, która trwa wieczność.  Była i jest ona bowiem nieśmiertelna. To, jak żyjemy zdecyduje, czy nasze dusze będą silnymi i trwałymi bytami, czy nic nie znaczącym kwantem energii, który przepadnie gdzieś w kosmosie, bez żadnej szansy na odrodzenie się w innej fizycznej formie.

Mamy świadomość, że mimo świętości życia jest ono ulotne jak gaz. Dzięki naszej świadomości i rozumowi może być płynne jak ciecz, a dzięki jego stałej formie możemy wykonywać pracę, cieszyć się fizycznością, stąpać po ziemi i przemawiać do ludzi. Czerpiąc przyjemność z fizyczności, dawać przyjemność i życie w różnej formie oraz troszczyć się o życie kimkolwiek i czymkolwiek ono jest. Realizować się będąc rodzicem, uprawiając ziemię, opiekując się zwierzętami. Tworząc, czerpać z doskonałości umysłu. Tak samo jak ulotne jest życie potrzebujemy powietrza, aby nim oddychać i przemawiać. Tak samo jak płynny jest umysł, tak płyny we wszystkich stałych formach Istot żywych odżywiają komórki. 

Wszystko dzięki życiodajnej i jednocześnie niszczycielskiej plazmie, która tchnęła życie w przypadkowe kwanty energii i równie łatwo może je zniszczyć. Jest strażnikiem równowagi. 

Jesteśmy mikrokosmosem i afirmacją doskonałości, którą stworzyło Słońce.